„18 lipca1362 w Dobczycach król polski Kazimierz III Wielki zezwolił wójtowi Henrykowi lokować miasto na prawie magdeburskim, na wyspie rzecznej, na miejscu wsi Koło. W 1409 r. poświęcono kolską farę pod wezwaniem Podwyższenia Świętego Krzyża oraz Świętej Doroty i Świętej Katarzyny. W 1419 r. arcybiskup gnieźnieński Mikołaj Trąba erygował i ufundował kościółek Świętego Ducha, znajdujący się przy wylocie drogi w kierunku Torunia. 12 stycznia1451r. w kościele farnym konsekrowano Jana Gruszczyńskiego na biskupa kujawsko-pomorskiego. 10 czerwca 1454 r. Kazimierz IV Jagiellończyk uwolnił mieszkańców Koła od opłat celnych i targowych w Kłodawie. Miasto w XV wieku było zmuszone w wypadku wojny do wystawienia 15 pieszych żołnierzy. 24 czerwca 1464r. zwołano w Kole sejm prowincjonalny, po którym to wyruszono na wojnę pruską. W XV wieku w mieście odbyło się kilkanaście zebrań sejmowych szlachty z prowincji wielkopolskiej. W latach 1476-1482 miasto Koło znajdowało się pod bezpośrednimi rządami księżnej Anny Sochaczewskiej. W 1502 r. król polski Aleksander Jagiellończyk nadał miastu trzy jarmarki w roku i targi w każdy wtorek. 9 czerwca 1505 r. garncarze z miasteczka Zduny uzyskali przywilej na zorganizowanie własnego cechu. W 1518 r. w Kole wybuchł pożar, który strawił znaczną część miasta. W 1555 r. Żydzi uzyskali przywilej i od tego czasu mogli osadzać się w Kole. Dwa lata później miasto uzyskało prawo pobierania cła mostowego. W 1579 r. w mieście było już 86 rzemieślników. W 1593 r. kolscy Żydzi uzyskali pełnię praw obywatelskich. W 1629 r. miasto zamieszkiwało już 2500 osób. 17 sierpnia 1655r. król szwedzki Karol X Gustaw stanął z 34-tysięcznym wojskiem pod Kołem. Zniszczono wówczas niemal całkowicie Przedmieście Zduny. ….”
Średniowieczne Koło było bohaterem pokazu multimedialnego, zaprezentowanego w siedzibie Filii dla Dzieci, przez Krzysztofa Witkowskiego – dyrektora Muzeum Technik Ceramicznych w Kole. W prelekcji uczestniczyło 40 uczniów Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Kole.